e4thai.com

 สวัสดีครับ

 ชื่อของบทความวันนี้ รู้แกรมมาร์แต่พูดไม่ได้ รู้ศัพท์แต่อ่านไม่รู้เรื่อง – ปัญหาของคนไทย แก้ยังไงดี? น่าจะเป็นปัญหาที่พวกเราคุ้นเคยอยู่ แต่ทางแก้ปัญหาเราคุ้นเคยหรือเปล่า นี่คือคำถาม วันนี้ผมขอตอบคำถามตามความเห็นของผม ซึ่งเป็นคำตอบที่ simple มาก ๆ แต่ก่อนตอบ ขอให้ผมพูดอะไรไปเรื่อย ๆ ก่อนนะครับ

ว่าด้วยเรื่องแกรมมาร์ก่อน ผมเคยได้ยินหลายคนตำหนิว่า เมืองไทยเน้นเรียนแกรมมาร์มากจนพูดไม่ได้ จะเปิดปากพูดก็กลัวผิดแกรมมาร์ เลยไม่กล้าพูด  ทำไปทำมาแกรมมาร์เลยกลายเป็นผู้ต้องหาคดีอาชญากรรม ที่ทำให้คนไทยพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ทุกคนไม่ว่าจะเป็นครูไทยหรือครูฝรั่งที่มาทำมาหากินในเมืองไทย ต่างรุมประณามสาปแช่งแกรมมาร์ไม่ให้ผุดไม่ให้เกิด แกรมมาร์จึงแปลว่ากรรมมาก ครูสอนแกรมมาร์ก็คือครูมีกรรมมาก

แต่ผมจะบอกให้ว่า แม้ว่าจะมีการประณามกันถึงขนาดนี้ แกรมมาร์ก็ยังอยู่ยั้งยืนยงและคงมีคนรักไม่คลาย สังเกตได้ง่าย ๆ ทุกครั้งที่มีบทเรียนแกรมมาร์ให้เรียนฟรี หรือไฟล์แกรมมาร์ให้ดาวน์โหลดฟรี  ก็จะมีคนเข้าไปเรียนหรือโหลดเยอะ แสดงว่าเขายังรักกันมั่นคง

มาพูดถึงเรื่องศัพท์บ้าง ในเว็บ e4thai.com นี้ ผมทำปุ่ม Vocabulary  เฉพาะขึ้นมาเพื่อแนะนำเว็บและไฟล์ดาวน์โหลดให้คนศึกษาคำศัพท์  และเรื่องที่คนสนใจมากที่สุดก็คือ list คำศัพท์ 1000, 2000, 3000 คำ พร้อมคำแปลภาษาไทย ส่วนใหญ่บอกว่าจะเอาไปท่อง จะได้รู้ศัพท์เยอะ ๆ, จะได้เก่งภาษาอังกฤษ

มันคล้ายกับว่า คนไทยส่วนใหญ่มีคำตอบสำเร็จรูปอยู่ในใจว่า การที่จะเก่งภาษาอังกฤษ คือ อ่านรู้เรื่อง, ฟังรู้เรื่อง, พูดได้, เขียนได้ จะต้องมี 2 อย่างนี้ตุนไว้ในสมอง คือ รู้แกรมมาร์และรู้ศัพท์  ถ้ารู้แล้ว เรื่องอ่าน-ฟัง-พูด-เขียน ก็เป็นเรื่องง่าย แต่มันเป็นอย่างนี้จริง ๆ หรือครับ?

ปรากฏการณ์ที่เราเห็นมันก็บอกชัดอยู่แล้วว่า มันไม่ได้เป็นอย่างนี้ คือต่อให้คล่องแกรมมาร์ก็ใช่ว่าจะพูดคล่อง  ต่อให้รู้ศัพท์เยอะก็ใช่ว่าจะอ่านรู้เรื่อง   แล้วเราจะแก้ไขกันอย่างไรล่ะ?

ผมไม่รู้หรอกครับว่า ตามหลักวิชาการนั้นเขาสอนกันยังไง แต่วิธีฝึกส่วนตัวที่ผมเองใช้ได้ผล ก็คือลุยไปเลย

• อยากอ่านรู้เรื่องก็ลุยอ่านไปเลย อ่านเยอะ ๆ อ่านทุกวัน
• อยากฟังรู้เรื่อง ก็ฟังเยอะ ๆ ฟังทุกวัน
• อยากพูดได้ ก็ฝึกออกเสียงทีละคำ ๆ พูดออกเสียงทีละประโยค ฝึกพูดเล่าเรื่องให้ตัวเองฟัง ทุกวัน
• อยากเขียนได้ ก็เขียนลงไดอะรี่ทุกวัน

ทุกเรื่องที่ฝึกฟัง-พูด-อ่าน-เขียน ข้างต้นนี้ เอาปริมาณเข้าว่า ไม่สนใจคุณภาพ แต่ก็รู้สึกแน่ใจว่า ถ้าฝึกไม่หยุด เมื่อปริมาณเดินนำหน้า คุณภาพก็จะเดินตามหลัง

       หมายความว่า ขณะที่ฝึกฟัง-ฝึกพูด-ฝึกอ่าน-ฝึกเขียนนี้ เราก็จะได้เรียนรู้และฝึกฝนเรื่องแกรมมาร์และศัพท์ไปในตัว และเป็นแกรมมาร์และศัพท์ที่อยู่ในเนื้อเรื่องจริง ๆ

       เขียนมาถึงบรรทัดนี้ ท่านผู้อ่านอาจจะถามว่า นี่ผมจะให้เลิกอ่านตำราแกรมมาร์ หรือให้เลิกท่องศัพท์หรือ? มิได้ครับ! ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น! แต่ผมกำลังจะบอกว่า

• อย่าใช้เวลาอ่านตำราแกรมมาร์ มากกว่าเข้าไปเจอแกรมมาร์จริง ๆ ในเนื้อหาที่เราอ่านหรือฟัง  หรือเมื่อต้องระลึกถึงแกรมมาร์อยู่บ้างเมื่อพูดหรือเขียน
• อย่าใช้เวลาท่องศัพท์ มากกว่าเข้าไปเจอศัพท์จริง ๆ  ในเนื้อหาที่เราอ่านหรือฟัง หรือเมื่อต้องใช้ศัพท์ในการพูดหรือเขียน

พูดอีกอย่างก็คือ ปัญหาภาษาอังกฤษของคนไทยไม่ได้อยู่ที่คนไทยฝึกอะไร แต่อยู่ที่คนไทยไม่ได้ฝึกอะไร

ผมไม่ได้เป็นแพทย์ แต่ผมเชื่อว่า การอ่านตำราแกรมมาร์และท่องศัพท์ กับการไปเจอและใช้แกรมมาร์และศัพท์เมื่อฟัง-พูด-อ่าน-เขียนภาษาอังกฤษจริง ๆ ใช้สมองคนละพู  และคนไทยส่วนใหญ่ถูกสอนให้ใช้สมองพูแรกเพื่อการเรียนแกรมมาร์และท่องศัพท์  มากกว่าการใช้สมองพูที่สองเพื่อการทำความเข้าใจ-ตีความ-สังเกต-วิเคราะห์ เมื่อเราฝึกฟัง-พูด-อ่าน-เขียนภาษาอังกฤษจริง ๆ

ผมขอยกสัก 1 ตัวอย่างเรื่องการอ่าน

สมมุติว่า เราอ่านข่าวภาษาอังกฤษสัก 1 ชิ้น  และไปเจอศัพท์สำคัญที่ไม่รู้ความหมาย  เราทำยังไง?

[1] เราเปิดดิก

[2] ถ้าศัพท์คำนี้มีหลายความหมาย เราต้องใช้สมองเลือกมา 1 ความหมาย ที่มันสอดคล้องกับความหมายในเนื้อข่าวที่เราอ่าน

[3] เราตีความคำศัพท์นี้ ให้สามารถอ่านเข้าใจเนื้อความของข่าว  ซึ่งในข้อนี้ อาจจะต้องรวมถึงการเข้าใจแกรมมาร์หรือโครงสร้างประโยคด้วย เช่นในประโยคที่มีอนุประโยค หรือส่วนขยายซับซ้อน  โยงไปโยงมาเยอะ ๆ ก็เป็นภาระของเราที่ต้องตีความทั้งคำศัพท์และมองแกรมมาร์ให้กระจ่าง

ท่านเห็นไหมครับว่า เมื่อเราเอาแต่ตุนศัพท์จากการท่องเพื่อเป็นทุนใช้อ่านหนังสือ มันช่วยเราอย่างมากก็แค่ข้อ [1] คือไม่ต้องเปิดดิก แต่ข้อ [2] และข้อ [3] เราไม่ได้ฝึกเลย เพราะมันไม่มีของจริงจากเนื้อเรื่องให้เราฝึก ยิ่งทักษะที่จำเป็นเช่นการเดาความหมายจากเนื้อเรื่อง (context) เราแทบไม่รู้จักเลย

ผมกำลังจะดึงกลับมาถึงปัญหาที่เราพูด คือการที่เราเอาแต่ท่องศัพท์หรืออ่านตำราแกรมมาร์  มันเหมือนการฝึกเดินป่าในสนามจำลองปลอม ๆ ต่อให้เดินจนตายก็ไม่สามารถเรียกตัวเองว่าเป็นนักเดินป่า  เพราะนักเดินป่าที่แท้ต้องมีประสบการณ์ในการเดินป่าจริง ๆ จะได้รู้ว่าเมื่อหลงป่าจะแก้ปัญหายังไง  เมื่อเดินป่าคนเดียว

และนี่ก็มาถึงปัญหาข้อที่ 2 คือ การเดินป่าคนเดียว ซึ่งในที่นี้ก็คือการฝึกภาษาอังกฤษโดยไม่มีครู ซึ่งเป็นปัญหามากสำหรับคนไทยหลายคนที่เรียนไม่ได้โดยไม่มีครู หรือถ้าเจอภาษาอังกฤษที่ไม่มีคำแปลภาษาไทยเทียบไว้ให้ก็จะหลับตาทันที

วิธีง่าย ๆ ในการฝึกโดยไม่มีครูก็คือ

เริ่มจากเรื่องง่าย ๆ ที่เหมาะกับท่าน ถ้าท่านอยู่มหาวิทยาลัย ปี 1 แต่อ่าน story ภาษาอังกฤษของ ปี 1 ไม่รู้เรื่อง แต่พอจะอ่านหนังสือ story ของ ป. 1 รู้เรื่อง ท่านก็ต้องยอมถ่อมใจ ยอมกลับไปเริ่มอ่านหนังสือ story ของ ป.1 แล้วไต่ขึ้นมาเรื่อย ๆ, ไม่มีวิธีอื่นหรอกครับ การเงยหน้ายิ้มรับกรรมที่เคยทำมาแต่อดีต  ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่เป็นความกล้าหาญ  และผมคิดว่า ท่านจะเรียนได้เร็ว  เพราะท่านโตแล้ว

ต่อจากนี้ก็ไม่มีอะไรอื่นนอกจากฝึกทุกวัน –ทั้งวันที่ขยันและวันที่ขี้เกียจ, วันที่มีเวลาและวันที่ไม่มีเวลา, วันที่เรียนแล้วรู้เรื่องและวันที่เรียนแล้วไม่รู้เรื่อง – ไม่ว่าจะเป็น การอ่าน – ฟัง – พูด – เขียน ก็ให้ฝึกอย่างนี้หมด

ผมขอพูดซ้ำอีกทีว่า  ปัญหาภาษาอังกฤษของคนไทยไม่ได้อยู่ที่คนไทยฝึกอะไร แต่อยู่ที่คนไทยไม่ได้ฝึกอะไร  และนี่คือเรื่องที่คนไทยไม่ได้ฝึก หรือฝึกน้อยเกินไป เป็นสมองพูที่สองที่คนไทยไม่ค่อยชอบใช้ และทำให้อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง  พูดไม่ค่อยได้

สำหรับเรื่องง่ายที่จะศึกษา ในเว็บ e4thai.com นี้ก็มีให้เลือกพอสมควร ไปที่นี่แล้วเลือกเอาแล้วกันครับ

• ดาวน์โหลดหนังสืออ่านนอกเวลากว่า 150 เล่ม
• ดาวน์โหลด 100 story ง่ายสุด ๆ เพื่อฝึกฟังพร้อมอ่านภาษาอังกฤษ
• ดาวน์โหลด Story เกือบ 2,000 เรื่อง เพื่อฝึกฟังและอ่านตาม (ไม่ยากครับ !!)

• ฝึกฟังและอ่าน - ภาษาอังกฤษ - ง่าย ๆ

• read & test วันละ 1 เรื่อง - E4Thai.com
• อ่านข่าวภาษาอังกฤษเกี่ยวกับเมืองไทย จาก นสพ online หลายฉบับ ที่พิมพ์ในไทย

           บทความแนะนำ tip เพิ่มความเข้าใจในการอ่าน

• เทคนิคการอ่าน นสพ.ฝรั่งให้รู้เรื่อง
• วิธีอ่านภาษาอังกฤษให้รู้เรื่อง โดยไม่งงกับ “ที่, ซึ่ง, อัน” ในประโยค

       เรื่องที่ผมจะคุยด้วยก็คงมีเท่านี้  และผมต้องขอให้ท่านผู้อ่านโปรดอภัยด้วยหากมีข้อความที่ไม่สุภาพปะปนไปในสิ่งที่เขียน แต่ใจทุจริต หยาบคาย และอคตินั้นไม่มีเลย

พิพัฒน์

https://www.facebook.com/EnglishforThai

สวัสดีครับ

ผมขอแนะนำลิงค์  Everyday English ข้างล่างนี้ ขอพูดแค่นี้แหละครับ แต่ให้ท่านคลิกเข้าไปดูเอง เชื่อว่าท่านต้องชอบแน่ ๆ เพราะทุกบทความน่าสนใจทั้งนั้น

http://www.engtest.net/forum/e-en.php  

พิพัฒน์

https://www.facebook.com/EnglishforThai

สวัสดีครับ

ผมเข้าไปที่เว็บไซต์ กรมการจัดการงาน ซึ่งมีหน้าสำหรับ “คนหางาน (ลูกจ้าง)” และ “งานหาคน(นายจ้าง)”

http://job.doe.go.th/

จะใช้บริการของเว็บนี้ได้ ต้องคลิก “สมัครสมาชิก” เพื่อ “ลงทะเบียน” ก่อน

เมื่อดูจากตัวเลขตำแหน่งงานว่างในหน่วยงานภาครัฐ หรืองานราชการก็เห็นว่า มีน้อยมาก คลิก

แล้วผมก็ลองไปที่เว็บประกาศหางานอื่น ๆ ดูบ้าง

• http://job.bangkokpost.com/search/
• http://jobs.monster.co.th/
• http://www.jobsbangkok.net/
• http://www.thaiwebsites.com/career.asp

จึงได้เห็นว่า ในหัวข้อคุณสมบัติของผู้สมัครงานนั้น จะมีถ้อยคำทำนองนี้เสมอ

       ผมถึงได้พูดอยู่เสมอว่า ภาษาอังกฤษนั้นจำเป็น ถ้าเรายังเรียนหนังสืออยู่ ก็ให้เตรียมฟิตให้แน่นไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลย  การได้งานดี มิได้หมายถึงระดับเงินเดือนที่เราพอใจเท่านั้น   แต่ที่อาจจะสำคัญมากกว่าก็คือ การได้ทำงานซึ่งมีเนื้องานที่เราอยากเข้าไปทำ และแม้ว่าเรามีความสามารถที่จะทำได้ แต่ถ้าเจ้าของบริษัทเขาบอกว่า จะต้อง Able to communicate in English  หรือ Good command of English แล้วเราไม่มีคุณสมบัติข้อนี้ เขาก็ไม่รับเราเข้าทำงานแม้ว่าเราจะสามารถทำงานนั้นได้(ดี)  เพราะฉะนั้น ภาษาอังกฤษจึงเป็นด่านแรก ที่เขาบังคับให้เราต้องเดินผ่านด่านตรวจจับ  ถ้าเครื่องจับบอกว่าเราไม่มี เขาก็ไม่ให้เราเข้า

       เว็บไซต์พวกนี้ ถ้ามีเวลาก็ลองเข้าไปดูนะครับ ทั้งท่านที่ยังไม่ได้ทำงานหรือทำงานแล้ว อาจจะเกิดแรงกระตุ้นให้อยากเก่งอังกฤษและพยายาม   

พิพัฒน์

https://www.facebook.com/EnglishforThai

สวัสดีครับ

       ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องที่ควรฝึกให้เก่ง แต่เราก็ไม่ได้ขยันทุกวัน ตอนที่เราลืมหรือขี้เกียจก็ไม่มีใครเตือน จึงเป็นการดีถ้าเราจะจัดบทเรียน online ให้ตัวเองได้เข้าไปเรียนทุกวัน โดยใช้บริการ Bookmarks ของ Google (อันเดียวกับ Favorites ครับ) ซึ่งไม่ว่าเราจะไปใช้คอมฯ เครื่องใด ที่ไหน หรือแม้จะ format คอมฯ ของตัวเองแล้ว, Bookmarks ที่ทำไว้นี้ก็ยังอยู่ให้เราเข้าถึงได้เมื่อเรา online

[1] อันดับแรก ก็ต้องมี account ของ Google เสียก่อน, ถ้ายังไม่มี ก็ คลิกที่นี่ เพื่อ Sign up และตอนจะใช้ก็ Log in

[2] ไปที่หน้า Bookmarks ของ Google, จำง่าย ๆ ว่า มันก็คือหน้า Google Search นั่นแหละครับ เราแค่พิมพ์  bookmarks เติมเข้าไป

www.google.co.th/bookmarks

หรือ  www.google.com/bookmarks

[3]  เมื่อเข้าไปแล้ว ให้ท่าน

• คลิกที่หมายเลข 1. Bookmarks
• Copy URL ของลิงค์/เว็บไซต์ที่เราต้องการทำ bookmark  และ paste ลงที่หมายเลข 3
• พิมพ์ชื่อ ลิงค์/เว็บไซต์ สั้น ๆ ที่ท่านเองจำได้ง่าย ๆ ที่หมายเลข 2
• ในช่องที่หมายเลข 4 Labels ให้ท่านพิมพ์คำสั้น ๆ ซึ่งเป็นชื่อหมวดของเนื้อหา เช่น ตามตัวอย่างนี้ นสพ. Bangkok Post ผมจัดให้ลิงค์นี้อยู่ในหมวด อ่านข่าวอังกฤษ
• คลิก Add bookmark ที่หมายเลข 5

       ทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ถ้าเว็บใหม่ที่ได้มามีเนื้อหาประเภทเดียวกับ Label ที่ตั้งชื่อไว้แล้ว ก็พิมพ์ชื่อ Label นั้นใส่ลงไปในช่องหมายเลข 4 (พิมพ์ให้เหมือนกันเด๊ะเลยนะครับ)

       ผมขอยกตัวอย่าง Bookmarks ข้างล่างนี้ ที่ผมทำ ซึ่งเนื้อหามี 3 หมวด (Labels) คือ ฟังข่าวอังกฤษ, ฟังธรรมะ, และ อ่านข่าวอังกฤษ  โดยในที่นี้แต่ละหมวด มี 2 ลิงค์

[4] พอถึงเวลาที่ท่านเข้าห้องเรียน คือ Bookmarks ที่ทำไว้นี้ ก็ให้

• เข้าไปที่ Bookmarks นี้ และคลิกที่ Sorted by label (หมายเลข 1) อยู่ที่มุมบนขวามือครับ
• ท่านจะเห็นที่กลางหน้า แยกเป็นหมวดตามที่ท่านทำไว้ ท่านก็คลิกหมายเลข 2 เพื่อไปยังเรื่องที่ต้องการศึกษา
• ถ้าต้องการเปลี่ยนชื่อ หรือเปลี่ยน Label ก็คลิกที่ Edit ที่หมายเลข 3และคลิก save
• ถ้าต้องการลบ Bookmarks ใดทิ้ง ก็คลิกที่ Remove หมายเลข 4, คลิก OK

[5] หรือท่านจะดูที่หมวดใดหมวดหนึ่งโดยเฉพาะก็ได้ โดยคลิกที่ชื่อหมวดนั้นที่คอลัมน์ซ้ายมือ เช่น ในที่นี้คลิก อ่านข่าวอังกฤษ มันก็จะโชว์เนื้อหาในหมวดนี้ที่กลางหน้า ซึ่งมีอยู่ 2 ลิงค์

[6] ถ้าท่านต้องการเปลี่ยนชื่อของหมวดเนื้อหา ก็คลิกที่ Manage labels ที่หมายเลข 1 และคลิก rename ที่หมายเลข 2 ตรงบรรทัดของหมวดที่ต้องการเปลี่ยนชื่อ, เปลี่ยนเสร็จแล้ว ก็คลิก Save

เรื่องที่จะแนะนำก็คงมีแค่นี้

ขอกล่าวอีกครั้งว่า

• ผมอยากจะชักชวนให้ท่านทำ Bookmarks แบบนี้ไว้ และให้ถือว่ามันเป็นห้องเรียน – ห้องฝึก ที่ท่านต้องเข้าไปเรียนทุกวันโดยไม่ต้องมีคนเตือน
• เว็บที่ใส่ไว้ในนี้อย่าให้มันมากเกินไปจนตาลาย  ควรมีเฉพาะลิงค์ที่เราจะฝึกจริง ๆ
• และแยกหมวดให้เห็นชัด
• อันไหนที่ไม่เข้าท่าก็ให้ remove ทิ้งออกไปเลย
• เจออันไหนใหม่ ที่ดีก็เติมเข้าไปให้อยู่ใน label ที่เหมาะสม

       ถ้าท่านไป Login เข้า Bookmarks นี้ที่คอมฯของคนอื่น หรือคอมฯสาธารณะ เมื่อเลิกใช้แล้ว อย่าลืม Log out นะครับ  

พิพัฒน์                 

https://www.facebook.com/EnglishforThai

สวัสดีครับ

           วันนี้ผมมี e-book ภาษาอังกฤษมาฝาก 5 เล่ม ตามรายชื่อข้างท้ายนี้

ท่านผู้อ่านครับ การดาวน์โหลดนั้นเป็นเรื่องง่าย เพราะใช้เวลาไม่มาก แต่เมื่อดาวน์โหลดเสร็จแล้วท่านอาจจะไม่มีเวลาเข้าไปคลิกดูเพราะงานยุ่ง อันนี้ผมก็เห็นใจครับ  เพราะฉะนั้น ผมขอแนะนำง่าย ๆ ให้การดาวน์โหลดของท่านคุ้มค่าไม่เสียเวลาเปล่า ดังนี้ครับ

[1] คลิกดูแต่ละเล่มคร่าว ๆ โดยดูสารบัญและแต่ละบทผ่าน ๆ ว่า มันมีหัวข้อใดบ้างที่ท่านน่าจะหยิบไปใช้ประโยชน์ได้ แล้วก็จดชื่อหัวข้อ,  หมายเลขหน้า, หมายเลขบทไว้ หนังสือทั้งเล่มซึ่งมีหลายร้อยหน้านั้น ถ้าท่านเอามาใช้ประโยชน์ได้สัก 10 หน้าก็คุ้มค่าที่เสียเวลาดาวน์โหลดแล้วครับ เพราะฉะนั้น ท่านน่าจะยอมลงทุนสำรวจและจดสักนิด ทำตอนนี้เลย ถ้าทิ้งไว้ก่อน-อาจลืมหรือละเลยได้ง่ายที่สุด

[2] รีบ forward ลิงค์ดาวน์โหลดที่ท่านได้มาใหม่ ๆ  ด้วยวิธีใดก็ได้ ไปให้เพื่อน ลูกศิษย์ ลูกหลาน ลูกน้อง ที่คาดว่า เขาน่าจะได้ประโยชน์จาก e-book พวกนี้บ้าง แม้นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ยังดี ผมขอแนะว่า ให้ท่านยอมเสียเวลาครั้งเดียว โดยรวบรวมอีเมล หรือ Line หรือ Facebook ของคนกลุ่มนี้ ไว้ในที่เดียวกัน คือแบบว่า พอได้ลิงค์ดาวน์โหลดมาแล้ว  ให้คลิกครั้งเดียว สามารถส่งไปให้ทุกคนได้เลย

    e-book ภาษาอังกฤษที่ขอฝากวันนี้ มี 5 เล่ม ข้างล่างนี้ครับ

1. Dictionary of American Idioms and Phrasal Verbs
2. Large English Dictionary To Help You With Learning English
3. Book of Idioms From A to Z
4. Longman Essential-Idioms-in-English
5. Business Words You Should Know

ลิงค์ดาวน์โหลด

ที่นี่ครับ: https://drive.google.com/folderview?id=0B750IAjW-1dZalRsWG5vNXBJems&usp=sharing#list

หรือที่นี่ก็ได้ https://drive.google.com/folderview?id=0B750IAjW-1dZalRsWG5vNXBJems&usp=sharing

พิพัฒน์

https://www.facebook.com/EnglishforThai