ครั้งแรกที่ผมรู้จักพี่ตุ่น (พิพัฒน์)
| 
| Hits: 4916
...ผมรู้จักพี่ตุ่นได้ยังไง...
ย้อนไปเมื่อต้นปี 2547 ผมเข้ารับราชการใหม่ที่กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน
เป็นธรรมดาที่ข้าราชการใหม่
ต้องเวียนฝึกงานหลายๆที่ ช่วงเดือนเมษายน ผมและเพื่อนอีก 6 คน
เวียนมาฝึกงานที่กลุ่มงานที่พี่ตุ่นทำงานอยู่
มีวันหนึ่งตอนมื้อเที่ยง พี่ตุ่นบอกว่า ผอ.จะเลี้ยงข้าวเที่ยง
พวกเราดีใจกันพอสมควรเพราะได้กินฟรี แต่ก็ยังเกร็งๆ กันอยู่บ้าง
แต่ก็ไม่เป็นปัญหาอะไร เพราะไปที่ไหนเขาก็เลี้ยงเด็กใหม่กันทั้งนั้น
ไปถึงร้าน เราสั่งอาหารหลายอย่าง น่ากินมาก
แต่...สิ่งที่ทำให้พวกเรากินไม่ค่อยลงคือ คำพูดของ ผอ. ท่านนั้น
“เดี๋ยว เราจะพูดภาษาอังกฤษกันนะ ไม่ให้พูดภาษาไทย เอาตุ่น....เริ่มเลย”
หะ นี่มันพามาเชือดหรือพามาเลี้ยงกันแน่ ผมจำได้แม่นว่า
พี่ตุ่นถามผมว่าอยากทำงานหน่วยไหน
ผมตอบไปว่า อยากทำงานที่บ้านนอก เพราะในเมืองมีคนทำงานเยอะแล้ว
แล้วก็ก้มหน้าก้มตากินไข่เจียวอย่างขื่นขม
อ่อ คำถามที่พี่ตุ่นถามไม่ได้ยากหรือซับซ้อนอะไรนะครับ
เพราะแกเน้นการออกเสียงท้ายคำอย่างมากโดยเฉพาะตัว T
ทำให้ฟังง่าย แต่ด้วยความตื่นเต้นพวกเราก็ตอบผิดๆถูกๆ พี่ตุ่นก็ช่วยแก้ไขให้
หลังจากนั้นไม่นาน มีคำสั่งกรมให้ผมกับเพื่อนอีกคนหนึ่งไปทำงานที่กลุ่มงานที่พี่ตุ่นทำงานอยู่
ภายหลังพี่ตุ่นแกก็เปิดเผยว่าที่พาไปกินข้าวคือไปสัมภาษณ์เพื่อรับมาทำงานที่กลุ่มงาน
เพราะต้องใช้ภาษาอังกฤษ ใครภาษาพอไปได้ก็ยื่นเรื่องขอให้กรมออกคำสั่งมาทำงานเลย
นั่นแหละครับที่ผมได้มาทำงานกับพี่ตุ่น ผมเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่า
นี่คือบุพกรรมที่ทำให้ผมได้มารู้จักกับพี่ตุ่น
และมั่นใจอีกว่าบุพกรรมที่ว่านั่น เป็นกรรมดีที่ทำให้เรา 2 คนมาเจอกันในชาตินี้
ประสาร เขียน
