e4thai.com

       ข่าวนี้ → http://www.thesundaily.my/news/2018/06/07/english-competency-tests-senior-officials-timely-lam-thye 
       ออกมาเมื่อวานนี้ บอกว่านายกรัฐมนตรีมาเลเซีย Dr Mahathir Mohamad ประกาศว่า จะจัดการทดสอบสมรรถภาพด้านภาษาอังกฤษพนักงานระดับสูงของรัฐ ทั้งนี้เพื่อช่วยให้เกิดการปรับปรุงประสิทธิภาพด้านภาษาอังกฤษ
       ผมอ่านข่าวนี้แล้วชอบใจมาก และได้แปลย่อหน้าต่อย่อหน้า ไว้ด้วย
→ http://www.e4thai.com/e4e/images/pdf2/English%20competency%20tests.pdf 
      นอกจากชอบใจแล้วก็ทึ่ง เพราะโดยทั่วไปเราคนไทยมีความรู้สึกกันว่า คนมาเลย์ฯเก่งอังกฤษ พูดคล่อง เขียนคล่อง และเท่าที่ผมเคยคุยกับคนมาเลย์ฯ ทั้งผู้ใหญ่และวัยรุ่น ก็รู้สึกว่าเขาเก่งจริง ๆ แต่นี่นายกฯของเขายังประกาศมาตรการอย่างนี้ออกมาอีก แสดงว่าเขาจะเอาจริงให้มันมากขึ้น
     เรื่องนี้มันอาจจะมีปัญหาเรื่องความรู้สึก "ชาตินิยม" อยู่บ้างไม่มากก็น้อย ผมเคยคุยกับเจ้าหน้าที่รัฐบาลของมาเลย์เซียและฟิลิปปินส์ที่อายุค่อนข้างเยอะ เขาบอกว่ามีความพยายามที่จะลดความสำคัญของภาษาอังกฤษในระบบการศึกษาในโรงเรียน และเพิ่มความสำคัญของภาษาประจำชาติให้เข้มข้นขึ้น เพราะฉะนั้นภาษาอังกฤษของคนรุ่นเขา จึงดีกว่าของเด็กรุ่นใหม่ โอ้ ! มีแบบนี้ด้วยรึ?
     คราวนี้ย้อนมามองบ้านเราบ้าง ผมเคยเห็นก่อนวันที่ 1 มกราคม 2559 ซึ่งเป็นวันแรกที่10 ประเทศอาเซียนได้ก้าวเข้าสู่การเป็น AEC อย่างเป็นทางการ นายกฯประทศไทยเรา พูดผ่านหน้าจอทีวีบ่อย ๆ ให้กระทรวงทบวงกรมฟิตภาษาอังกฤษของข้าราชการในสังกัด แต่การพูดอย่างนี้มันไม่มีความหมายหรอกครับ ถ้าไม่ออก (1)การลงโทษ (2)การให้รางวัล และ (3)การสนับสนุน อย่างเป็นกิจจะลักษณะ
     ผมเองเคยเสนอความคิดและวิธีการโดยละเอียดให้แก่เจ้าหน้าที่อาวุโสบางคนของหน่วยงานก่อนที่ผมจะลาออก ถึงวิธีที่จะฟิตภาษาอังกฤษของพนักงาน ซึ่งก็มีทั้ง 3 อย่างที่ผมพูดมานี้ คือ(1)ลงโทษ (2)ให้รางวัล และ (3)สนับสนุน แต่ปรากฏว่าดูเหมือนไม่มีใครสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกข้าราชการระดับสูงนั่นแหละครับ นี่เพราะอะไร? ผมเข้าใจว่า มาตรการที่บอกให้ฟิต ถ้าไม่ฟิตก็จะไม่ได้แต้ม ทำให้รุ่นน้องที่พร้อมจะฟิตได้แต้มและไล่ตีตื้นตามหลังพวกแก่ ๆ ทำให้พวกแก่ ๆ ไม่ชอบและแอนตี้ การฟิตสมรรถภาพด้านภาษาอังกฤษพนักงานทั้งระดับสูงและระดับเตี้ยของข้าราชการกรมนั้น ก็เลยติดแหงกอยู่แค่นั้น
พิพัฒน์
www.facebook.com/en4th