กลุ่มที่ 36: ประโยคที่ 1751 - 1800
♥ กลับหน้าหลัก → คลิก
+++
1751. This is a pretty popular tourist place.
นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมมาก
1752. It will be a little bit difficult for you.
มันจะลำบากสำหรับคุณบ้างเล็กน้อย
1753. I think maybe I made you confused.
ฉันคิดว่าบางทีฉันทำให้คุณสับสน
1754. Take whatever you want.
เอาอะไรก็ได้ที่คุณต้องการไปเถอะ
1755. You can stay as long as you want.
คุณสามารถอยู่ที่นี่นานเท่าที่คุณต้องการ
1756. You can do whatever you want.
คุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณอยากทำ
1757. When do I start working?
ฉันจะเริ่มงานได้เมื่อไหร่?
1758. I need your signature to open a book store.
ฉันต้องการลายเซ็นของคุณเพื่อเปิดร้านหนังสือ
1759. I didn't do it on purpose.
ฉันไม่ได้ตั้งใจทำมัน
1760. We'll talk about it tomorrow.
พวกเราจะพูดคุยเกี่ยวกับมันในวันพรุ่งนี้
1761. I hope we meet again suddenly.
ฉันหวังว่าพวกเราจะพบกันอีกไม่ช้านี้
1762. I want to make a good impression on him.
ฉันอยากสร้างความประทับใจที่ดีกับเขา
1763. I must say good-bye now.
ฉันต้องกล่าวลาก่อนแล้วตอนนี้
1764. I have to go. I have an appointment.
ฉันต้องไปแล้ว ฉันมีนัด
1765. I'll see you later at my house.
แล้วเจอกันทีหลัง ที่บ้านฉันนะ
1766. I've got to do what I've got to do.
ฉันต้องทำสิ่งที่ฉันต้องทำ
1767. If you leave, you're not coming back in.
ถ้าคุณออกไปแล้วก็ไม่ต้องกลับเข้ามาอีก
1768. Can I speak to you for a minute?
ขอฉันพูดกับคุณสักนาทีได้ไหม?
1769. He's not really in the mood to talk.
เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดคุยจริงๆ
1770. I have no choice here.
ฉันไม่มีทางเลือกที่นี่
1771. I have to be with my children.
ฉันต้องอยู่กับลูกๆ ของฉัน
1772. Would you tell me a little bit about yourself?
คุณช่วยเล่ารายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับตัวคุณหน่อยได้ไหม?
1773. I want you to be polite to her.
ฉันอยากให้คุณสุภาพกับเธอ
1774. We can spend the extra time with Dad.
พวกเราสามารถใช้เวลาพิเศษกับพ่อ
1775. What a lovely home you have!
คุณช่างมีบ้านที่น่ารักอะไรอย่างนี้
1776. Did you decorate this yourself?
คุณตกแต่งสิ่งนี้ด้วยตัวคุณเองหรือ?
1777. That's very nice of you.
คุณช่างดีมากๆ
1778. He is a very difficult man to live with.
เขาเป็นคนที่อยู่ด้วยยาก
1779. I feel like I've know you for years.
ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันรู้จักคุณมาหลายปี
1780. I'd love you to come and work with us.
ฉันอยากให้คุณมาทำงานกับเรา
1781. It would be an honor.
รู้สึกเป็นเกียรติ
1782. She told me all about you.
เธอบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ
1783. I'm sorry to frighten you.
ฉันขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ
1784. He always makes me laugh.
เขาทำให้ฉันหัวเราะได้เสมอ
1785. He never liked to talk about anything serious.
เขาไม่เคยชอบพูดเกี่ยวกับอะไรที่เครียดๆ
1786. I'd like to hear more of your ideas.
ฉันอยากฟังความคิดของคุณมากกว่านี้
1787. Give me a second chance. OK?
ขอโอกาสครั้งที่สองให้ฉันเถอะนะ ได้ไหม?
1788. Let me take the kids after school.
ให้ฉันไปรับเด็กๆ หลังเลิกเรียนเถอะนะ
1789. Would you like to join us?
คุณอยากมาร่วมกับเราไหม?
1790. I have to go take my medicine now.
ฉันต้องไปทานยาแล้วตอนนี้
1791. Did you get my message?
คุณได้รับข้อความของฉันแล้วหรือยัง?
1792. May I have a menu?
ขอเมนูหน่อยได้ไหม?
1793. Are we ready to order?
พวกเราพร้อมจะสั่งหรือยัง?
1794. Would you excuse me for a moment?
ขอตัวสักครู่ได้ไหม?
1795. May I have you order, sir?
คุณจะสั่ง(อาหาร)แล้วหรือยังครับ?
1796. My kids mean everything to me.
ลูกๆ คือทุกสิ่งสำหรับฉัน
1797. They need me as much as I need them.
พวกเขาต้องการฉันเท่าๆ กับที่ฉันต้องการพวกเขา
1798. Don't take my kids away from me.
อย่าเอาลูกๆ ไปจากฉัน
1799. I need you to watch Kate for me.
ฉันอยากให้คุณดูแลเคทให้ฉันหน่อย
1800. I don't wanna sit next to him.
ฉันไม่อยากจะนั่งถัดจากเขา