Articles
“เสียงธรรมพุทธทาส” 1,400 เรื่อง 1,700 ชั่วโมง (DVD 6 แผ่น, 23 GB)
สวัสดีครับ
“เสียงธรรมพุทธทาส” นี้เป็นไฟล์ mp3 คำบรรยายธรรมของท่านอาจารย์พุทธทาสภิกขุ ตั้งแต่ปี พ.ศ 2504 ถึง พ.ศ. 2536 ซึ่งเป็นปีที่ท่านมรณภาพ จำนวน 1,400 เรื่อง ยาว 1,700 ชั่วโมง บรรจุอยู่ใน DVD 6 แผ่น ขนาดไฟล์รวม 23 GB
คลิกดูว่ามีเรื่องอะไรบ้าง ผมได้ DVD ชุดนี้จาก หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เอง (12 มีค.59)
==> รวม “เสียงธรรมพุทธทาส” มากที่สุด ที่นี่ !
ที่หอจดหมายเหตุฯนี้มีกิจกรรมทางธรรมให้ประชาชนเข้าร่วมทั้งปี (คลิกลงทะเบียน online เข้าร่วมกิจกรรม)และที่สำคัญหนังสือและเสียงธรรมซึ่งบริการที่นี่มีมากมายครบถ้วนที่สุดและราคาถูกจริง ๆ ขายเท่าราคาทุนหรืออาจจะต่ำกว่าราคาทุนด้วยซ้ำ ท่านที่ต้องการซื้อก็น่าจะไปดูได้ที่นั่น
ผมเคยนำรวมเสียงธรรมและคลิปคำสอนของท่านอาจารย์พุทธทาสมาลงไว้ที่เว็บนี้ แค่เชื่อว่าก็ยังไม่ครบถ้วน
สำหรับท่านที่ไม่เคยไป ผมขอเล่าคร่าว ๆ นิดหน่อยว่า ตัวอาคารของหอจดหมายเหตุฯเป็นตึก 3 ชั้น ชั้นล่างเป็นร้านหนังสือ, ชั้นที่ 2 เป็นห้องทำกิจกรรมอบรม/บรรยายธรรม และห้อง “นิพพานชิมลอง” และชั้นที่ 3 เป็นสถานที่เก็บต้นฉบับผลงานทั้งหมดของท่านอาจารย์ที่นำมาจากวัดสวนโมกข์ฯ อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี
ตอนนี้ยังไม่ได้ไป เชิญคลิกที่นี่ดูภาพสถานที่ก่อน หรือ คลิกที่นี่เพื่อดูภาพกิจกรรม ชั้น ๑ และ ชั้น ๒
หอจดหมายเหตุฯ มี social media เผยแพร่ธรรมะหลายช่องทาง ดังนี้ครับ
test ภาษาอังกฤษกับ dicthai.com
แบบทดสอบภาษาอังกฤษ ลองทำดูเล่น ๆ ซีครับ
ทำเสร็จแล้ว มีเฉลย และแถมคำอธิบายด้วย
http://www.dicthai.com/dt_test01.html
Popular Deities of Chinese Buddhism - หนังสือเล่าเรื่องของพระโพธิสัตว์และเทพมากมายในวัดพุทธจีน
สวัสดีครับ
ท่านที่เคยไปวัดพุทธจีนในเมืองไทยหรือในเมืองจีน คงจะสังเกตว่า ในวัดเหล่านั้นมีรูปปั้นของพระโพธิสัตว์และเทพต่าง ๆ มากมาย เช่น กวนอิม , 18 อรหันต์ และอื่น ๆ อีกมากที่ชื่อเป็นจีน ๆ ซึ่งคนไทยจำยาก
และหนังสือเล่มนี้
Popular Deities of Chinese Buddhism
ก็เล่าเรื่องราว ประวัติ ความเชื่อ ตำนาน เกี่ยวกับพระโพธิสัตว์และเทพเหล่านั้น ผมเห็นว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่านครับไม่ว่าท่านจะอ่านด้วยมุมมองใดก็ตาม
ดาวน์โหลด
ในเมืองไทย ผมรู้สึกว่าทุกวันนี้ความเชื่อในพระพุทธศาสนาสายจีนมีมากขึ้น หนังสือเล่มนี้น่าจะช่วยให้เราได้ภาพชัดขึ้นมากทีเดียวเกี่ยวกับเรื่องราวเหล่านี้
เรื่องของผมกับหมากลางถนนตัวหนึ่ง
สวัสดีครับ
ทุก ๆ เย็นผมจะไปเดินออกกำลังที่ลานจอดรถขนาดใหญ่มากแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้คอนโดที่ผมพัก ลานนี้มักโล่งและมีที่ว่างให้ผมเดินได้สบาย ๆ
เย็นวันหนึ่งขณะกำลังเดิน ผมรู้สึกว่ามีอะไรมาโดนที่มือผมจากข้างหลัง เมื่อเหลียวไปดูก็รู้ว่า มันคือเจ้าหมาตัวสีขาวน้ำตาลตัวนั้นซึ่งมาเลียมือผมแผล็บนึงแล้วก็เดินห่างออกไป ผมไม่เคยรู้จักหมาตัวนี้มาก่อน ขอเรียกเขาว่า “เจ้าขาว” แล้วกันครับ
ที่ลานจอดรถนั้น มีหมากลางถนน ไร้เจ้าของ ไร้คนเลี้ยง กระจัดกระจายทั่วลานอยู่หลายตัว ผมไม่รู้จักตัวไหนเลย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมถูกหมาตัวหนึ่งทัก
หลังจากเดินเสร็จ 1 ชั่วโมงตามปกติ ผมเกิดความรู้สึกว่า เมื่อหมากลางถนนตัวนี้ที่ไม่รู้จักกันมาก่อนเข้ามาทัก แสดงว่าเรามีชะตาต้องกัน ผมเลยเดินไปซื้อหมูปิ้งมาให้เจ้าขาว 1 ไม้ ผมเดินไปหามันเพื่อยื่นหมู แต่มันหนีห่าง ไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้ และไม่ยอมมาใกล้ผม ผมเลยต้องวางหมูบนถุงพลาสติกที่พื้นและออกห่าง ๆ... ห่างเยอะทีเดียวครับ
ผมเห็นเจ้าขาวเข้าไปกินหมูที่ผมวางไว้ ผมเข้าใจว่ามันอร่อย อ้อ! ลืมบอกไป จุดที่ผมเจอเจ้าขาวอยู่แถว ๆ กลางลานซึ่งวันนั้นโล่งมาก
หลายวันต่อมาผมเจอเจ้าขาวนอนเล่นอยู่แถว ๆ นั้น ผมเดินเข้าไปทักตามประสาเพื่อนที่รู้จักกัน แต่เจ้าขาวออกห่างไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้
พอเดินเสร็จ ผมเดินไปซื้อหมูปิ้งเจ้าเดิมซึ่งอยู่ห่างจากลานจอดรถนั้นพอสมควร แล้วเดินกลับมาให้เข้าขาว เจ้าขาวยังคงเหมือนเดิมคือไม่ยอมใกล้ผม แต่ลดระยะห่างลงเยอะ ผมต้องวางหมูปิ้งไว้และถอยออกไปหน่อย ปล่อยให้เจ้าขาวเข้ามากิน แต่ผมสังเกตว่าเจ้าขาวกระดิกหางตลอดเวลาและท่าทางเป็นมิตรไม่ถือเนื้อถือตัวเลย
วันนี้ผมลงไปเดินที่ลานจอดรถประมาณ 3 ทุ่มซึ่งค่ำไปหน่อย พอเดินเสร็จขณะ warm down เจ้าขาวเดินเข้ามาหาและเลียรองเท้าผ้าใบที่ผมใส่ ผมใช้มือลูบหัวมัน มันก็ยอมให้ลูบเหมือนรู้จักกันมานาน ผมบอกเจ้าขาวว่า รอก่อนนะ เดี๋ยวจะไปซื้อหมูปิ้งมาให้ แต่ถ้ารถหมูปิ้งเขาเลิกขายแล้วก็ไม่กลับมานะ วันหลังหนูค่อยกินแล้วกันนะ เจ้าขาวดูเหมือนฟังรู้เรื่อง แต่ผมไม่รู้ว่ามันรู้เรื่องหรือเปล่า แต่มันเดินมาส่งผมจนถึงประตูรั้วลานจอดรถ
ผมเดินไปที่รถขายหมูปิ้งเจ้าเดิม แต่หมูปิ้งหมดเหลือแต่ไข่ต้มซึ่งผมเดาว่าเจ้าขาวคงไม่ชอบกิน ผมเลยเดินไปที่รถเข็นขายหมูปิ้งอีกคอนโดหนึ่ง แต่ผมโชคร้ายคนขายกลับบ้านแล้ว
ถึงผมจะโชคร้ายแต่ก็ไม่อยากให้เจ้าขาวผิดหวัง เลยเดินห่างออกไปอีก 2 คอนโด คราวนี้ไม่ผิดหวัง เจอรถขายหมูปิ้งและสั่ง 2 ไม้ไม่เอาน้ำจิ้มตามสูตรเดิม เพราะกลัวมันเผ็ดเจ้าขาวจะไม่อร่อย
ผมเดินกลับไปที่ลานจอดรถ กะจะไปที่กลางลานสถานนัดพบของเรา แต่เพียงไปถึงรั้วก็เจอเจ้าขาวยืนกระดิกหางรออยู่แล้ว ผมหาที่นั่ง และโดยไม่ต้องเรียกเจ้าขาวก็เข้ามาหาและกินหมูปิ้งซึ่งวันนี้ผมซื้อให้โดยต้องใช้ความพยายามมากกว่าเดิม ผมเชื่อว่ามันมีความสุขที่ได้กิน ส่วนผมก็มีความสุขที่ได้เห็นมันกิน
ค่ำวันนี้ผมเดินกลับคอนโดที่พักด้วยความสุข และขอบคุณเจ้าขาวที่เป็นผู้ให้ หวังว่าพรุ่งนี้และวันต่อ ๆ ไปคงมีโอกาสได้รับความสุขจากการเดินออกกำลังกายตอนเย็นเช่นนี้อีก